اگر یک پیکان مدل ۵۷ داشته باشید، احتمالاً با این مشکل، یعنی ترک خوردن داشبورد روبرو شده‌اید. این موضوع، همه جا به همین شکل است.
همان طور که احتمالاً حدس زده‌اید اولین عامل نور خورشید است. در سالیان گذشته، خودروسازان، خطرات مربوط به قرار داشتن مداوم در معرض تابش آفتاب و افزایش دمای ناشی از آن را نمی‌دانستند. علاوه بر افزایش دما، اشعه‌ی ماوراء بنفش هم عامل مهمی است. تابش طولانی مدت اشعه‌ی ماوراء بنفش می‌تواند پیوندهای شیمیایی یک پلیمر را بشکند و موجب تخریب آن شود. اما در حقیقت، مشکل اصلی در این است که سطح داشبورد کاملاً خشک می‌شود.
افزودنی‌های پلیمری به نام نرم‌کننده‌ها با گذشت زمان از داخل داشبورد به محیط اطراف پراکنده می‌شوند.
نرم کننده ها
نرم‌کننده ها موادی هستند که جهت کاهش دمای انتقال شیشه‌ای به یک پلیمر افزوده می‌شوند. قسمتی از یک لوله سخت پلی(وینیل کلراید) (PVC) را با پرده حمام که آن هم از PVC است، مقایسه کنید.
پرده پلاستیکی، نرم کنندهایی به عنوان افزودنی دارد که آن را نرم و انعطاف پذیر میکند.
حالا چه حدسی می‌زنید؟ پوشش خارجی داشبورد شما از PVC ساخته شده است.
در طی سال‌ها که آفتاب تابستان به آن می‌تابد، نرم کننده تبخیر می‌شود و در نتیجه… خُب، خودتان می‌دانید.
داشبوردها پیچیده هستند
داشبورد یک ماشین، از سه لایه تشکیل شده است.
شما لایه زیرین را نمی بینید. این لایه از یک ترموپلاستیک تقویت شده با الیاف شیشه، ساخته شده است.
روی آن لایه ای از فوم پلی یورتان قرار دارد. لایه رویی در اتومبیلهای قدیمی، حتماً از جنس PVC است.
اخیراً رویه های داشبورد از آلیاژ PVC با ماده ای به نام ABS، ساخته شده اند.
